ใจที่เจ็บ ไม่ทำให้กล้าลาจาก
ต่อให้ความรักมันทรมาน ต่อให้ความฝันมันพังทลาย
ทำทุกทาง หลอกใจกี่ครั้งว่าไม่เป็นไร
อาจจะปวดร้าวจนเกินจะอยู่ แต่ไม่เข้มแข็งมากพอจะไป
กอดคำว่ารักที่เธอเคยบอกกัน แม้ว่ามันว่างเปล่าเพียงใด
ใจของฉันที่มันแตกร้าว ทำได้แค่ประคองภาพฝันของวันเก่า
เอาไว้ให้นานที่สุดก่อนจบลงไป
ยังคร่ำครวญ อยู่กับความรักที่มันลวงตา
ยังคงพร่ำเพ้อถึงภาพความสุข ที่ไม่มีทางย้อนคืนมันมา
กอดคำว่ารักที่เธอเคยบอกกัน แม้ว่ามันว่างเปล่าเพียงใด
เหมือนทั้งสองมือยังไขว่คว้า ทั้งที่รู้ว่าไม่มีค่าอะไร
เจ็บที่ยังรัก รักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนไป
ใจของฉันที่มันแตกร้าว ทำได้แค่ประคองภาพฝันของวันเก่า
เอาไว้ให้นานที่สุดก่อนจบลงไป
ยังคร่ำครวญ อยู่กับความรักที่มันลวงตา
ยังคงพร่ำเพ้อถึงภาพความสุข ที่ไม่มีทางย้อนคืนมันมา
กอดคำว่ารักที่เธอเคยบอกกัน แม้ว่ามันว่างเปล่าเพียงใด
เหมือนทั้งสองมือยังไขว่คว้า ทั้งที่รู้ว่าไม่มีค่าอะไร
เจ็บที่ยังรัก รักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนไป
ใจของฉันที่มันแตกร้าว ทำได้แค่ประคองภาพฝันของวันเก่า
เอาไว้ให้นานที่สุดก่อนจบลงไป
กอดคำว่ารักที่เธอเคยบอกกัน แม้ว่ามันว่างเปล่าเพียงใด
เหมือนทั้งสองมือยังไขว่คว้า ทั้งที่รู้ว่าไม่มีค่าอะไร
เจ็บที่ยังรัก รักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนไป
ใจของฉันที่มันแตกร้าว ทำได้แค่ประคองภาพฝันของวันเก่า
ความรักที่ว่างเปล่า เอาไว้ให้นานที่สุดก่อนจบลงไป